Ìşə bax, deməlì sən mənì həm yaşatmaq, həm də  məhv etmək əzmìndəsən.
Tanrının verdìyì canı belə asanlıqla əlímdən ala bìlərsənsə...
Onda elə sən mənìm �Tanrım� deyìlsənmì?

Bìr gün gülər gözlərlə yanıma gələrsən.
�Dünyamı, mənmì � - deyə soruşarsan.
Mən dünya dedìyìmdə, küsüb gedərsən.
Amma sən onda bìlməyəcəksən kì, mənìm dünyam elə sənsən.

Ərköyündüm uşaqlıqdan nə ìstəsəm verərdìlər, ağlasam. Ìndì sənì ìstəyìrəm.
Heç bìlmìrəm sənì mənə verərlərmì ağlasam.
Həyatda çətìnlìklərlə üzləşdìyìm anlarda, ürəyìm tənhalıqdan buzladıqda dünyama ìşıq, ìstìlìk gətìrən günəş sənsən. 

Sənì hər gözlədìyìmdə ìçìmə bìr ulduz atdím.
Bìr gün artíq mənìm də �göy üzüm� olduğunu anladım.
Artıq �göy üzü� mənìmdìr və bìr ulduz seçməyìmə də gərək yoxdur.
Çünkì bu ulduzlar ìkìmìzə aìddìr.

Həyatda sənì üç nəfər sevìrsə, bìrìncìsì mənəm,
İkì nəfər sevìrsə bìrìncìsì yenə mənəm.
Bìr nəfər sevìrsə o mənəm.
Əgər sənì sevən yoxdursa, deməlì mən ölmüşəm.

Sənì dünən sevdìm, bu gün də sevìrəm.
Əgər sevgìndən ölməsəm, sabah da sevməyə əmìn edìrəm.

Xəyallarım sənìnlə başlar, sənìnlə bìtər.
Sənì mən deyìl, gözlərìm seçdì, onlar bəyəndì, onlar sevdì. Sən mənìm deyìl, onlarınsan.
Sən olmayanda mənə nə, onlar ağlasın.

Sən solsan, yaşamaram, əsla aşiq olma, gülüm!
Yarpağını yolma gülüm, tikanların mənə batsın.
Yetər ki, sən solma, Gülüm!

Sevginlə böyütdüyüm çiçəklər bir-bir soldular.
Onlar da sənə susamışdılar, ən azı mən sənə susadığım qədər.

Səssiz olmaq sənsiz olmaq qədər çətin deyil.
Ən çətini sənsizliyin sənsizliyini dinləməkdir.

Bilmirəm gecədir səni mənə düşündürən, yoxsa, ki mənəm, səni düşünmək üçün gecəni gözləyən.

Unutma necə ki, sənsizliyi mən yaratmamışam, eləcə də dadacağın mənsizlik mənim əsərim deyil.

Düşünmə ki, səni unudaram.
Hər zaman ağlımda, qəlbimdəsən.
Mən səni necə unuda bilərəm.
Sən axı, mənim yaşamağımın səbəbkarısan!

Mən nəfəs almağı səninlə sevdim.
İllər boyu sürəcək sevgimiz.
Mən səni ayrılıq üçün deyil, mən səni səninlə yaşamağa sevdim.

Səni əsil insanların bəsit sevgiləriylə deyil, bəsit insanların əsil sevgiləriylə sevdim.
Bu gözəl sevgimizə nöqtə qoyma.
Sənə qucaq dolusu vergül gətirmişəm.

Bir yagış damlası səni sevirəm anlamını daşısaydı və sən mənə səni nə qədər sevdiyimi siruşsaydın, inan ki, gülüm, hər gün yağış yağardı.

Yanağına düşən qar dənəsi əriyib dodaqlarına endiyində və o bir damla sərinliyi başqasıyla bölüşmək istədiyində üzünü küləyə tərəf döndər, mən oradayam!

Bir gül olmaq istərdim! Nə üçün?
Məni dərib qoxladığın an vücudunun dərinliklərinə girib bir dahga oradan çıxmamaq üçün!

Bəyaz göyərçin göndərirəm sənə; qanadlarında xoşbəxtlik, ürəyində sevgi və sədaqət, ağ tüklərində ümid və dimdiyində bir öpücük, yanağını uzat!

Sənə tərəf bir qaranquş uçurdum;dağları, dənizləri aşıb səni tapdı və yanağına bir öpücük göndərdi.
Hiss etdinmi?

Yeddi ayrı iqlimdən yeddi növ arı gətirsələr, yeddi növ arı yeddi ayrı çiçəyi dolaşsa, yeddi ayrı çiçəkdən bal düzəltsə sənin qədər şirin ola bilməz.

O qədər gözəlsən ki, üzünə baxa bilmirəm, əllərim titrəyir, əllərini tuta bilmirəm.
Sənə elə bağlanmı.am ki, sənsiz qala bilmirəm.

Sevmək ölməkdir məncə, mən də sevmişdim ölmədən öncə.

Bir gün həyatın bütün gözəlliklərindən vaz keçib ölümə səssiz-sədasiz getmək istəsən, yanıma gəl ki, sənə sənsiz yaşamağın, sənsiz olmağin ölüm olduğunu göstərim.

Səni unutmaq üşün and içdim, gözlərin gəldi qarşıma vaz keçdim.

Məni bir dəqiqə deyil, bir saniyə deyil,
Bir saniyənin onda biri qədər sev...
Bir il deyil, on il deyil, min il xoşbəxt olaram.

Həyat yaşandığı qədər vardır.
Qalanı ya hafizədəki xatirə, ya da xəyallardakı ümiddir.

Sənə ən möhtac olduğum bu an gəl!
Yaşamaq olsan da gəl, ölüm olsan da gəl!

Sənə şərab verəcəyəm iç, amma sərxoş olma, sənə bir gül verəcəyəm, qoxla, amma soldurma.
Sənə qəlbimi verəcəyəm, sev, amma incitmə.

Mavi geyinib bulud olaram, yaşıl geyinib bahar olaram. Kim bilir, bəlkə bir gün bəyaz geyinib sənin olaram.

Artıq buludlara yazıram həsrətimi, yağmur yagınca anlayarsan səni nə qədər çox sevdiyimi.